w cieniu gwaru

Zakładając pięć lat temu bloga myślałam raczej o wyrzucaniu z siebie emocji po przeczytanych książkach. Wtedy miałam czasu aż nadto chyba - do czytania, więc i nadto wrażeń z lektur. Po jakimś czasie przyszła radość z wymiany zdań z osobami pozostawiającymi swoje przemyślenia, uwagi i komentarze. Radość, która niestety przerodziła się z czasem w irytację spowodowaną głupimi komentarzami, niepotrzebnymi dyskusjami marnującymi mój czas, który - pomimo, że miałam go dużo - był cenny. Dziś, kiedy muszę staranniej wybierać lekturę - mogę zająć się tylko taką, która naprawdę mnie wciągnie, a do tego coś z niej wyniosę, rzadko sięgam po książki, które mają być tylko spędzeniem czasu na czytaniu, odskocznią (odskocznią jest dla mnie kolejna lektura Ady Nabokova). Wybieram, delektuję się, smakuję. I tylko dlatego, że jakoś we mnie wrosło to blogowanie (albo ja wrosłam w nie) piszę dalej. Bo podejmowałam wiele prób usunięcia się na zawsze (a usuwam się w cień), zwolnienia, żeby nie biec z większością (żeby nie powiedzieć za większością), z blogosferą (tu znowu jestem za, a nie z), współpracami, stosikami, i rekordami w przeczytanych książkach. Widać – skoro siedzę (i tylko ten cień) - to nie potrafię. Wrosłam i tyle. Wiele przeszłam bitew z szablonami, blogrollując się i nie, statystycznie mając dosyć statystyk ("falowanie i spadanie" na wykresach nie dla mnie), witając i żegnając kolejnych obserwatorów … dosyć. Nie potrzeba mi tego. Czysta biel, długo, krótko – jak tam chcę. Ma być po mojemu.

Jestem ciszą, szeptem i szelestem. Jestem moimi myślami, moimi uwagami. To co moje we mnie żyje, nie gonię już za emocjami innych, nie staram się, nie płaczę i nie denerwuję. Czasem tylko smutno mi, że inni nie szepczą, nie szeleszczą. 

Jako, że na Czytaniu zrobiło się zbyt gwarnie i barwnie otworzyłam sobie cichy pokój. Pokój, w którym nie oczekuję kolejek, krzyków i zabawy. Azyl, do którego – mam nadzieję – czasem zajrzę zostawiając w nim to, co we mnie głośne.

Na początek zapraszam do zwyczajnego wzięcia udziału w zwyczajnym losowaniu książki Patricka deWitt Bracia Sisters (gdyby ktoś jeszcze nie słyszał o książce w radiowej Trójce można się zapoznać). Później, jak widać przewiduję kolejne losowanie, ale o drugiej książce, możliwej do wygrania na blogu jeszcze będzie później.

Jeśli ktoś chce zapraszam do mojej ciszy.

 

 

 

chęć wylosowania książki wyrażamy w komentarzu, losowanie za kilka dni

KONKURS TRWA DO WTORKU, DO GODZINY 7.00